Dag 12: Garmisch-Partenkirchen - Stams - 61km - We hebben hem geknepen.

Weer vrij vroeg wakker vanmorgen want ik was een beetje ongerust voor deze etappe.

We moesten de Hohne Heide over, een parcours dat stijgt van 650 meter naar 1.250 hoogtemeter, met regelmatig een hellingsgraad van 5% of 6% maar ook een aantal km aan 9%. Ik vreesde dat mijn vermoeide benen dit niet zou aankunnen.

En ja, na een ontbijt in een tankstation begon het onmiddellijk te stijgen. De benen waren nog niet geoefend en we moesten al stevig klimmen. Meteen 3 km aan 5%, gepakt en gezakt.

Het was vrij zwaar. Zo zwaar dat ik stikjaloers was op de e-bikes die ons passeerden als ik naar lucht stond te happen. Deze fietsers passeerden ons zeer gemoedelijk trappend zonder enig zweet.

Uiteindelijk bereikten we de top. Maar pas dan heb ik hem echt geknepen. De afdaling was 7 km en bezaaid met haarspeldbochten. We doen dit wel graag maar 7 km betekent dat je continu de rem moet inhouden want anders heb je geen controle meer. Op een zeker ogenblik moest ik  volledig stoppen omdat er krampen optraden in de vingers. Ondanks het continu remmen kreeg ik toch nog een snelheid van 51 km/uur.

 Traject van de dag met forse afdaling "Buchener Höhe"

We passeerden ook wel mooie dorpjes o.a. Mittenwald bekend om zijn vioolbouw en de mooi beschilderde huisjes.

 Viool bouwmeester 

 Mittenwald

Daarna begon echter de tweede klim van 2 km aan 7 à 8%. Nadien moesten we nog 1 km aan 9 % km klimmen. Ik kan je wel vertellen dat de meters tergend langzaam voorbij tikken op je metertje als je aan ’t stijgen bent.

We bereikten ook de 1000 km in Oostenrijk. Tot nu toe zijn de wegen terug verhard hopelijk mag dit zo blijven.

 1.000km op de teller

 Oostenrijk

Ook vandaag waren de weergoden ons weer gunstig gezind. 5 Km voor we Stams bereikten toornden de onweerswolken boven ons hoofd maar we kregen alleen de wind achteraan en net toen we ons adresje bereikten, begon het te regenen.

 

Even bekomen van het klimmen

We verblijven vanavond in Stams. Het heeft een zeer mooi klooster waar je ook kan overnachten maar helaas is dat alleen mogelijk voor mannen. Bijgevolg verbleven we in een ander gastehaus. 

 Stams

 

Zoals vaak zijn dit dames van 70+ die hun vrijstaande kamers verhuren voor gasten. Ook deze keer was het een lief vrouwtje van 85 jaar die in de ochtend hulp kreeg van haar schoondochter om ons ontbijt klaar te maken. Het is de eerste keer dat we geen douche op de kamer hadden maar er waren geen andere gasten dus dat gaf geen probleem.