Dag 13 - dinsdag 11 juni - Stams - Pfunds - 76km
Deze etappe volgde de onstuimige Inn. Van tijd tot tijd
versmalde het dal zich tot een kloof waarin geen plaats is voor de weg die dan
noodgedwongen op en af bovenlangs de kloof loopt. Ze loopt samen met de Via
Claudioa fietsroute en bijgevolg passeren er verschillende fietsers op weg naar
Rome maar ook velen met een e-bike.
Van Stams naar Pfunds
Om half zeven werden we weer gewekt door het zonnetje. Even ontbijten en afrekenen en om half negen
waren we weer op de baan.
Deze keer voor een verlengde etappe van 76 km. Volgens het boekje was het slechts een etappe van 57 km licht stijgend van een hoogte van 550 meter tot 850 meter. Dus hadden we toch maar een adres gereserveerd dat nog 20 km verder lag en waar we ook onze was konden laten doen.
We waren er vrij gerust op want slechts ÊÊn keer werd er melding gemaakt van een stijging, namelijk een korte klim van 18%.
Deze etappe werd gedomineerd door de onstuimige rivier Inn die we stroomopwaarts volgde. Deze rivier die we een 13 tal keren overstaken is zo wild en is zelfs een beetje afschrikkend door het kolkende bruine water met heel hoog debiet. We zagen een boomstam steeds kopje onder gaan.
Net voor Prutz reden we een camping op om iets te drinken en we ontmoetten fijne Nederlanders die ons adviseerden om in Prutz onze bidons te vullen met bronwater. Want we hadden pech, het was Ruhrdag op de camping. We moesten nog 20 km verder voor onze overnachtingsplaats.
Vrij vlug passeerden we het bronwater en zoals geadviseerd vulden we onze bidonnetjes.
Met onze kledij van Herk de stad vallen we wel op. En ja daar kwam een koppel naar ons toe die vertelden dat ze van Herentals waren. Zij hadden enkele jaren geleden ook de st-Jacobsroute gefietst maar door knieproblemen konden ze dit niet meer. Ze wensten ons veel geluk met onze reis naar Rome. En ja, we hebben ook geluk dat we deze reis met ons tweetjes kunnen fietsen want dit is niet zo vanzelfsprekend. Het is een genot om deze mooie routes te kunnen doen.
Het vrouwtje van het gasthof vandaag was zeer vriendelijk, de kamer was oh zo netjes en ze deed ook onze was.
Ze bood ons een paraplu aan om te kunnen gaan eten en ze maakten ons attent dat we 's morgens ook een lunchpakket konden klaarmaken. Ze vertelde dat ze niet alleen in de zomer gasten heeft maar haar kamers ook in de winter steeds verhuurd zijn. Ze had zelfs een ingerichte verwarmde kamer voor de skischoenen.
8u30: weer klaar voor vertrek
Deze keer voor een verlengde etappe van 76 km. Volgens het boekje was het slechts een etappe van 57 km licht stijgend van een hoogte van 550 meter tot 850 meter. Dus hadden we toch maar een adres gereserveerd dat nog 20 km verder lag en waar we ook onze was konden laten doen.
We waren er vrij gerust op want slechts ÊÊn keer werd er melding gemaakt van een stijging, namelijk een korte klim van 18%.
Klimmen maar
Deze etappe werd gedomineerd door de onstuimige rivier Inn die we stroomopwaarts volgde. Deze rivier die we een 13 tal keren overstaken is zo wild en is zelfs een beetje afschrikkend door het kolkende bruine water met heel hoog debiet. We zagen een boomstam steeds kopje onder gaan.
De kolkende rivier "Inn"
Net voor Prutz reden we een camping op om iets te drinken en we ontmoetten fijne Nederlanders die ons adviseerden om in Prutz onze bidons te vullen met bronwater. Want we hadden pech, het was Ruhrdag op de camping. We moesten nog 20 km verder voor onze overnachtingsplaats.
Vrij vlug passeerden we het bronwater en zoals geadviseerd vulden we onze bidonnetjes.
Bronwater vullen in Prutz
Met onze kledij van Herk de stad vallen we wel op. En ja daar kwam een koppel naar ons toe die vertelden dat ze van Herentals waren. Zij hadden enkele jaren geleden ook de st-Jacobsroute gefietst maar door knieproblemen konden ze dit niet meer. Ze wensten ons veel geluk met onze reis naar Rome. En ja, we hebben ook geluk dat we deze reis met ons tweetjes kunnen fietsen want dit is niet zo vanzelfsprekend. Het is een genot om deze mooie routes te kunnen doen.
Het vrouwtje van het gasthof vandaag was zeer vriendelijk, de kamer was oh zo netjes en ze deed ook onze was.
Ze bood ons een paraplu aan om te kunnen gaan eten en ze maakten ons attent dat we 's morgens ook een lunchpakket konden klaarmaken. Ze vertelde dat ze niet alleen in de zomer gasten heeft maar haar kamers ook in de winter steeds verhuurd zijn. Ze had zelfs een ingerichte verwarmde kamer voor de skischoenen.
Goed bezig daar in de bergen, hou vol en alles komt in orde. Geef elkaar maar af en toe een duwtje. Wij zitten aan de wijn na een lange tennismatch
BeantwoordenVerwijderenđ Veel succes nog van uw tennis dames......... đđđ