Dag 24: Pennabilli - Sansepolcro
We waren vrij vroeg uit de veren. Weer waren we alleen in ons spookhotel. En de Italiaanse mevrouw was weer alleen aanwezig. Ze begreep niet dat er geen ontbijt was en nam nog telefonisch contact op maar er bleek geen ontbijt mogelijk te zijn. Ze was zelf helemaal gegeneerd en bood ons nog een koffie aan met beschuiten en wat confituur.
Tegen 8 uur zaten we weer op de fiets, eerst een mooie afdaling van 3 km vooraleer we in het dorpje toekwamen en we vlug wat brood en spijskoeken kochten. Want we stonden voor een klim van ongeveer 30 km.
De klim begon licht maar werd hoe langer hoe zwaarder. Gelukkig was er veel zuurstof aanwezig want het had de hele nacht geregend. Er was veel bewolking en ook wat onweersdreiging. Ik hoopte tegen 12 uur de klim te beëindigen maar het werd ver half één.
We moesten al een eerste keer schuilen voor wat regen tegen 11 uur.
Even later zag ik dat er gemeld werden dat sneeuwkettingen verplicht zijn als er sneeuw lag. Dus toen wisten dat het nu echt ging komen. En ja, we passeerden een pas waar geen enkel schuiladres mogelijk was en we hoorden het reeds donderen. Het onweer naderde vrij snel, maar we waren boven. We trokken dan onze regenjassen aan en naar beneden, 11 km lang en we waren nog niet beneden toen het begon te gieten. We reden toch nog even verder tot het dorpje Sansepolcro. Hier konden we schuilen voor het onweer.
Even later toen het opgeklaard was, gingen we op zoek naar ons overnachtingsplaats "Il Giardino Agriturisme". De mevrouw Alexandra was supervriendelijk en had de frigo volgestopt met brood, hesp, eieren, kaas. Er was ook een zwembad maar helaas met dit weertje was dit niet echt uitnodigend.
Tegen 17 uur terug naar de stad, daar konden we een huwelijksplechtigheid aanschouwen. Leuk.
Toen we tegen 19 uur op zoek gingen naar een restaurantje kregen we een enorm onweer over ons heen. Sommige hagelbollen waren zo groot als kleine eitjes. Gelukkig was ons dit niet 's middags overkomen.
Na onze pizza fietsten we tussen 2 regenbuien terug naar onze locatie. Volgens Alexandra was dit ook geen normale hagelbui. In de ochtend nadien bleek dat ook de fiets geraakt was door een hagelbol want er moest wat aangepast worden. Maar Maurice heeft alle sleutels bij, dus even een kleine herstelling en we konden weer op weg.
Tegen 8 uur zaten we weer op de fiets, eerst een mooie afdaling van 3 km vooraleer we in het dorpje toekwamen en we vlug wat brood en spijskoeken kochten. Want we stonden voor een klim van ongeveer 30 km.
Klim van de dag
De klim begon licht maar werd hoe langer hoe zwaarder. Gelukkig was er veel zuurstof aanwezig want het had de hele nacht geregend. Er was veel bewolking en ook wat onweersdreiging. Ik hoopte tegen 12 uur de klim te beëindigen maar het werd ver half één.
Pievo Stano Stefano
We moesten al een eerste keer schuilen voor wat regen tegen 11 uur.
Ons eerste schuiladres
Even later zag ik dat er gemeld werden dat sneeuwkettingen verplicht zijn als er sneeuw lag. Dus toen wisten dat het nu echt ging komen. En ja, we passeerden een pas waar geen enkel schuiladres mogelijk was en we hoorden het reeds donderen. Het onweer naderde vrij snel, maar we waren boven. We trokken dan onze regenjassen aan en naar beneden, 11 km lang en we waren nog niet beneden toen het begon te gieten. We reden toch nog even verder tot het dorpje Sansepolcro. Hier konden we schuilen voor het onweer.
Opnieuw schuilen maar
Even later toen het opgeklaard was, gingen we op zoek naar ons overnachtingsplaats "Il Giardino Agriturisme". De mevrouw Alexandra was supervriendelijk en had de frigo volgestopt met brood, hesp, eieren, kaas. Er was ook een zwembad maar helaas met dit weertje was dit niet echt uitnodigend.
Het verblijf van vandaag: Il Giardino Agriturisme
Tegen 17 uur terug naar de stad, daar konden we een huwelijksplechtigheid aanschouwen. Leuk.
Huwelijk Sansepolcro
Geen bruid in het wit
Toen we tegen 19 uur op zoek gingen naar een restaurantje kregen we een enorm onweer over ons heen. Sommige hagelbollen waren zo groot als kleine eitjes. Gelukkig was ons dit niet 's middags overkomen.
Pittige hagelbui
Hagel zo dik als kleine eitjes
Dat wordt even wachten
Na onze pizza fietsten we tussen 2 regenbuien terug naar onze locatie. Volgens Alexandra was dit ook geen normale hagelbui. In de ochtend nadien bleek dat ook de fiets geraakt was door een hagelbol want er moest wat aangepast worden. Maar Maurice heeft alle sleutels bij, dus even een kleine herstelling en we konden weer op weg.
Formidabel wat jullie twee doen , petje af . Maak er nog een reis van en wees voorzichtig !!
BeantwoordenVerwijderen