Dag 25: Sansepolcro - Assisi 92 km
Er stond weer een lange rit op het programma. De eerste 30 km schoten we goed op, een glooiend landschap maar even doortrappen tijdens de berg op en dan kan je weer dalen.
Regelmatig passeerden we mooie dorpjes zoals Citta di Castello... en dat maakt het fietsen zo mooi.
In enkele dorpen waren ze de straten aan het versieren voor een processie die zou passeren. We werden vriendelijke onthaald toen we een foto namen en ze vertelden ons dat ze reeds bezig waren van 6 uur in de ochtend om de straten te versieren. Het was zeer mooi en wij waren onder de indruk dat ze hier nog zo devoot zijn.
Na een 30 tal km werd het weer heel landelijk en was de fietsroute verplaatst naar de heuvelkam. De middag was ondertussen gepasseerd en nergens konden we terecht voor een frisse drink.
De fietsroute lag zo afgelegen, je waande je alleen op de wereld. Er was geen auto te bespeuren, je hoorde alleen de vogels en we passeerden enkel wat stallingen.
De drinkbussen waren bijna leeg. Tegen 3 uur passeerden we gelukkig een kleine bar die geopend was en konden we bijvullen. Gelukkig want even later kwam er weer wat klimmen aan te pas. En dan plots zie je in de verte Assisi liggen. Dan is de warmte, de vermoeidheid weer verdraagzaam.
Je ziet je doel in zicht komen en je krijgt weer energie. En zo gaat het telkens, 3 fases, eerst met volle energie vertrekken, je hebt het gevoel, het gaat goed. Dan tegen de middag neemt de warmte je energie weg, je krijgt dorst, je kijkt uit naar iets fris. Hopelijk vind je een schaduwrijk plekje om te lunchen en als je geluk hebt kan je even nadien iets fris drinken. Heb je pech dan is het gewoon doortrappen met het verstand op oneindig. Of je probeert je af te leggen kilometers in stukjes te plaatsen. 16 km is ongeveer een uurtje als je niet teveel moet klimmen. Maar als je onverhard moet rijden, dan wordt dit misschien maar 14 km. Je hebt tijd om na te denken. Soms twijfel je, ben je goed bezig, waarom doe je dit...? Maar telkens als er mooie dingen je pad kruisen, dan weet je dat je goed bezig bent.
Deze reis is een beetje zoals een levenspad. Soms is het moeilijk en wil je opgeven, je twijfelt en dan plots door de mooie kruisingen op je weg is het echt de moeite waard. En zo was ook het aanzicht van Assisi.
Hier wilden we een dagje rusten, we hebben een bungalow met airco geboekt op een camping met zwembad. De dame aan het onthaal helpt ons vriendelijk in het Nederlands. Vandaag konden we weer onze was draaien en morgen gaan we Assisi bezoeken.
Regelmatig passeerden we mooie dorpjes zoals Citta di Castello... en dat maakt het fietsen zo mooi.
Città di Castello
In enkele dorpen waren ze de straten aan het versieren voor een processie die zou passeren. We werden vriendelijke onthaald toen we een foto namen en ze vertelden ons dat ze reeds bezig waren van 6 uur in de ochtend om de straten te versieren. Het was zeer mooi en wij waren onder de indruk dat ze hier nog zo devoot zijn.
Voorbereidingen voor de processie
Na een 30 tal km werd het weer heel landelijk en was de fietsroute verplaatst naar de heuvelkam. De middag was ondertussen gepasseerd en nergens konden we terecht voor een frisse drink.
De fietsroute lag zo afgelegen, je waande je alleen op de wereld. Er was geen auto te bespeuren, je hoorde alleen de vogels en we passeerden enkel wat stallingen.
Piccione, zo rustig er passeert niemand
Umbertide
De drinkbussen waren bijna leeg. Tegen 3 uur passeerden we gelukkig een kleine bar die geopend was en konden we bijvullen. Gelukkig want even later kwam er weer wat klimmen aan te pas. En dan plots zie je in de verte Assisi liggen. Dan is de warmte, de vermoeidheid weer verdraagzaam.
Assisi in zicht
Je ziet je doel in zicht komen en je krijgt weer energie. En zo gaat het telkens, 3 fases, eerst met volle energie vertrekken, je hebt het gevoel, het gaat goed. Dan tegen de middag neemt de warmte je energie weg, je krijgt dorst, je kijkt uit naar iets fris. Hopelijk vind je een schaduwrijk plekje om te lunchen en als je geluk hebt kan je even nadien iets fris drinken. Heb je pech dan is het gewoon doortrappen met het verstand op oneindig. Of je probeert je af te leggen kilometers in stukjes te plaatsen. 16 km is ongeveer een uurtje als je niet teveel moet klimmen. Maar als je onverhard moet rijden, dan wordt dit misschien maar 14 km. Je hebt tijd om na te denken. Soms twijfel je, ben je goed bezig, waarom doe je dit...? Maar telkens als er mooie dingen je pad kruisen, dan weet je dat je goed bezig bent.
Deze reis is een beetje zoals een levenspad. Soms is het moeilijk en wil je opgeven, je twijfelt en dan plots door de mooie kruisingen op je weg is het echt de moeite waard. En zo was ook het aanzicht van Assisi.
Assisi
Hier wilden we een dagje rusten, we hebben een bungalow met airco geboekt op een camping met zwembad. De dame aan het onthaal helpt ons vriendelijk in het Nederlands. Vandaag konden we weer onze was draaien en morgen gaan we Assisi bezoeken.
Slaapplaats van de komende twee avonden
Apero op de camping
Zeeeer mooi.
BeantwoordenVerwijderenLiliane
Hallo, het ziet er prachtig uit. Wij beginnen te watertanden en zijn toch een beetje jaloers
BeantwoordenVerwijderendat we daar niet bij zijn.Die smalle hobbelige wegen ,daar zou ik mij goed voelen met mijn
ijzeren ros ,alhoewel wij maar al te goed weten hoe moeilijk het is .
Goed bezig doe zo verder. Ludo & Annietta