Dag 8: donderdag 6 juni Braunsbach - Ellwangen - 63 km

Volgens het boekje is dit de zwaarste etappe in deel 1met twee lange klimpartijen van 6 tot 9%.

We waren voorbereid en vertrokken vol goede moed naar Ellwangen. Na het ontbijt op de camping vertrokken we tegen 9 uur. We hadden er echter niet op gerekend dat Maurice zijn oorontsteking ging verergeren.

De uitbaters hadden ondertussen al een plannetje klaar met de locatie van een plaatselijke huisarts
maar we opteerden toch om in Ellwangen, het einde van de rit, op doktersbezoek te gaan. Vrij vroeg in de namiddag bereikten we tegen half drie onze bestemming. Een hotel met een koninklijke titel. “Hotel Koningin Olga” en ja dit hotel in ‘t midden van het centrum deed de naam alle eer aan. En niet te geloven vlak tegenover het hotel lag een medisch centrum met allemaal dokters.

 

Hotel Koningin Olga

Na de douche gingen we dus onmiddellijk naar het medisch centrum. Wat waren wij gelukkig toen bleek dat er een oorarts aanwezig was. Maar het geluk was niet van lange duur. Er was een patiëntenstop en wij konden niet terecht zonder een voorschrift van de "familiedokter". We probeerden hen te overhalen om toch eventjes een voorschrift te maken, maar niets hielp. Ze verwezen ons door naar het krankenhaus.

Even later dus op zoek naar het krankenhaus en naar de afdeling spoed. Na enkele afdelingen afgelopen te hebben wilden ze Maurice bloed trekken om te verifiëren of er een ontsteking was. Want er was geen oorarts aanwezig. Maar wat zijn we daarmee? Bloed, labo en we zijn weer een dag verder.

 Krankenhaus

We houden de humor erin

Na veel vijven en zessen opteerden ze dan toch maar om een afspraak te maken met een huisarts. Weeral moesten we de stad doorkruisen en om half zeven konden we uiteindelijk terecht bij een huisarts. Vrij vlug kwam ze tot de conclusie dat we bij een oorarts terecht moesten voor de oorontsteking.

Ze maakte ons een voorschrift en verwees ons door naar het adres van vanochtend. We waren echter al een eind verder. Nogmaals legden we de situatie uit en dan verwees ze ons naar een andere oorarts waar we vrijdagochtend om 8 uur moesten passeren maar we mochten zeker niet telefoneren want dan werden we niet geholpen.

Beiden voelden we ons depri. We geloofden niet echt meer in een oplossing en Maurice zijn hoofd had enorm veel druk. Dan nog vlug iets lokaals eten op advies van het hotel en dat was ook geen meevaller. Tegen 9 uur dan maar ons bed in om de ochtend erna zo snel mogelijk bij de dokter te staan.

 Ellwangen

Wil je een berichtje voor ons achterlaten? Dat kan hieronder. Vergeet dan zeker niet ook even je naam te vermelden. Het is leuk te weten wie het berichtje naliet.